2023

Terugblik met cijfers, realisaties en verhalen van cliënten en medewerkers.

Dankbaar dat we ons voor hen kunnen inzetten en dagelijks samenwerken.

1587 aanmeldingen

2223 behandeltrajecten

verwijzers

70% vrouwen

80% Belgische nationaliteit

70% woonplaats stad Antwerpen

55% verhoogde tegemoetkoming

24% van de kinderen woont bij beide ouders

22% suïciderisico bij aanmelding

voornaamste aanmeldklachten

depresssieve stemming

trauma

angst en fobie

suïcidegedachten

agressie

aandacht- en concentratiestoornissen

kinder- en jeugdteams

jongeren op transitieleeftijd

volwassenenteams

blended helpen

diverssensitieve zorg

maatschappelijk werk

Suïcidepreventie

Creatieve duizendpoot Laura maakt voor de werelddag suïcidepreventie zelf een knikkerbaan. Je werd als toeschouwer uitgenodigd om met een knikker langs de verschillende hindernissen te gaan die een suïcidaal persoon mogelijks ook kan tegenkomen op zijn of haar pad. Op en naast de knikkerbaan vind je info naar beschikbare hulpbronnen.

Instuif en buddywerking

Ik zie Instuif als een plaats waar mensen komen,

die ofwel zo gespaard zijn dat ze nog eerlijk kunnen zijn, ofwel zo halsstarrig de rechte weg

zoeken, dat ze in de maatschappij gestrand zijn.

Het is een plaats waar ongeoorloofde dromen getolereerd worden.

Waar ongeoorloofd veroorloofd is, maar waar ook redelijkheid gebracht wordt.

Het gekraakte, vernederd en uitgelachen zijn, wordt omgebogen tot een redelijk, begrijpbaar

en gecorrigeerd leven.

Waar mensen elkaar ontmoeten uit de miserie en opgevangen worden in een sfeer van

gelijkheid, van eerlijkheid en van menselijkheid.

Instuif biedt geen ideologie die af is, noch een hypothese om voort te kunnen.

Het biedt alleen zichzelf met alle menselijke facetten. Ook de beperktheid.

De hulpverlening is geestelijk, moreel en onderling gestimuleerd.

Guy - Instuiver

Waarom besloot ik buddy te worden? De eenvoud van het concept sprak me aan: een een-op-een activiteit met iemand die dezelfde interesses heeft, een gezellige uitstap, één keer per maand waar we - heel belangrijk - alletwee blij van worden. Enkele uren in elkaars gezelschap doorbrengen, het lijkt niet veel, maar het is zóveel waard! Voor iemand met een psychische kwetsbaarheid is het meer dan een stapje in de wereld, het is een boost voor het zelfvertrouwen, een moment van groei en durf, en een ervaring en herinnering die lang kan nawerken.

Het allerfijnste vind ik dat het voelt als afspreken met een vriend of vriendin, waarbij jouw rol als buddy gewoon net iets meer bewuste communicatie, zorg en zachtheid vraagt. Te merken dat je deelnemer jou vertrouwen schenkt, je open durft te zeggen hoe ze zich voelen en wat ze nodig hebben, hen te zien genieten van een gezellige namiddag, het is goud waard. Het doet je stilstaan bij wat echt belangrijk is: tijd en levenskwaliteit. Voor mij is dat verbinding van mens tot mens, in het hier en nu, samen iets leuks doen. Zo simpel als dat. En precies daarom zo mooi.

Lotte - buddyvrijwilliger

Andante staat voor samenwerking

13 collega’s (4,5 VTE ) werken in een van de

7 kruispunten

jaarverslag van de Kruispunten

7 collega’s (4,5 VTE)

hulpverleners

in 3 samenwerkings-verbanden (Voor- en Noorderkempen, Stad Antwepren, Trawant zuidkant Provincie Antwerpen)

11 collega’s (10,38 VTE)

• ontwikkeling van toolboxen ASS, angst, automutilatie, ...
• specialisatieopleiding Nieuwe Autoriteit voor het team
  
• hernieuwing suïcideprotocol
  

Samenwerking in projecten

• capacity building: stedelijk samenwerkingsverband voor een ​project van Europa WsE ifv stappen op de partipatieladder ​voor kwetsbare doelgroepen
• participatief communicatietraject voor jongeren
• financiële ondersteuning voor de adventure therapy en ​stapgroep met jongeren
• ondersteuning van jeugdhuizen m.b.t mentale gezondheid
• laagdrempelige psychologische zorg voor Antwerpse 60-​plussers, project gefinancierd door stad Antwerpen - ​ouderenpsycholoog Maïté aan het woord
  

• inzet bij de Kruispunten, 1G1P en kinder- en jeugdteams vanuit de conventie ELP

• specifieke inzet in Boostcamps ism de CLB - lees het verhaal van Eliane
  

onze ploeg

• bestaat uit 98,5 voltijds equivalenten, met een mooie verdeling naar leeftijd: 15% is jonger dan 30 en 25% ouder dan 50 jaar
• heeft samen 130.200 uren gewerkt
• heeft 1.560 uren vorming gevolgd
• werkt vooral in direct cliëntcontact op een van onze vestigingen, maar 22% werkt ook in specifieke werkingen of samenwerkingsverbanden
• heeft 3,8 VTE die binnen de ELP-conventie werken
• zet ook in op fysiek en mentaal welzijn. Collega’s deden mee aan de Fitbonus, ruilden snoep voor gezonde snacks en de lift voor de trap.

Zonder hen geen Andante...bedankt allemaal!

een greep uit 1.560 uren vorming

• suïcidepreventie
• divers sensitieve zorg (armoede, dubbeldiagnose)
• MBT
• EMDR
• langdurige therapieopleidingen
  

Samen nadenken en keuzes maken

Café Complex

een boeiende uitwisseling met collega’s en partnerorganisaties over zorg aan cliënten met een chronische of complexe problematiek

Strategiedag

samen met 29 enthousiaste collega's uit verschillende teams de beleidsplanning ​bepalen, benoemen wat goed loopt, inventariseren wat beter kan, keuzes maken ​en dromen over waar we naar toe willen en welke stappen daarvoor nodig zijn

Kunst in Andante

Onze kunstgroep tekende het traject voor het kunstproject van de Brouwerij en besloot, na overleg met de architecten en met de stem van de collega’s, het project op te delen in twee initiatieven:

een geïntegreerd kunstwerk vanuit een erkend kunstenaar en een kleiner kunstwerk vanuit een participatief project.

De oproep is vertrokken: nu uitkijken naar mooie voorstellen!

We schreven ook verder aan ons kunstzinnig en verbindend verhaal met een tentoonstelling rond ‘kwetsbaarheid in tijd’.

Vanuit het verbindend idee collega’s meer te betrekken was deze opgebouwd vanuit verschillende kleinere teksten en (beeldende) associaties vormgegeven door het Andante personeel zelf. Ook bezoekers en cliënten werden door deze kleine blaadjes uitgenodigd actief deel te nemen aan de tentoonstelling.

Tijdens de ochtendactiviteit ‘tussen kunst en croissant’ werden collega’s ontvangen met een croissant, een creatieve werkvorm en de uitnodiging om te spreken over wat voor hen kunst binnen Andante betekende.

Laura en Ellen

De kinderen van de groep Eigen Waarde organiseerden een tentoonstelling Van rups tot vlinder, nog steeds te zien in de gangen van de Herculusstraat.

Blik op 2024

Tree of Life

Eline - psychotherapeut

Schichtig zitten ze samen in de wachtzaal. Met vier zijn ze vandaag.

Wanneer ik hen kom halen kruisen hun blikken elkaar heel kort: 'ah, jij dan ook?', lijken ze te zeggen.

Ze schuifelen mee het groepslokaal binnen en gaan rond de tafel zitten waar allerlei stiften, kleurpotloden en soorten krijt klaarliggen.

Gespannen kijken ze naar mij.

We beginnen met een opwarmertje: teken het huis waar je later graag zou wonen. De spanning stijgt even: hoe begin je daar aan?

Ik zet een zacht muziekje op en leun achteruit. Ik voel hun spanning ook in mijn lijf. Ik ontspan en adem rustig, in de hoop dat zij dit dan weer kunnen voelen. Ze gaan aan het werk. Je ziet hen nadenken, uitproberen, rondkijken naar de anderen, en terug naar hun eigen blaadje.

Na tien minuten doen we een rondje: wat heb je getekend? We spreken vooral over wie en wat ze belangrijk vinden in hun droomhuis, en waarom. Een huis in de natuur voor innerlijke rust, of eentje in de stad voor bruisend plezier en verbinding. Huisdieren voor vertrouwen en liefde.

Een eigen gezin of liever alleen. Zonnepanelen voor de natuur.

Na het opwarmertje lees ik een verhaal voor: 'Zoals een boom'. Het vertelt de metafoor van de tree of life aan de hand van hele mooie prenten, met veel soorten bomen. 'Wees als een boom', begint het. En het eindigt met: 'Kijk eens rond: we zijn allemaal bomen.'

Ik neem een momentje stilte als dramatische pauze en daarna gaan we onze eigen bomen tekenen: 'teken jezelf als levensboom, met wortels, grond, een stam, takken, bladeren en fruit.'

Elk onderdeel staat symbool voor een ander aspect van hun leven. Allemaal bedoeld om meer dan enkel het vaak diep ingesleten probleemverhaal te verbreden: je jeugd was méér dan enkel het verwaarlozende gezin van herkomst, en je heden is méér dan problemen op school. Vele personen, vele contexten, krachten en interesses worden neergeschreven op de tekening. Ik geef speciaal aandacht aan de takken: waar wil je graag nog naartoe groeien? Wat zijn je hoop, dromen en wensen voor de toekomst?

Deze nemen we graag mee om verder in het behandelplan te verwerken.

Na elk onderdeel doen we een rondje en delen de jongeren iets van wat ze geschreven hebben. De sfeer wordt hoe langer hoe gezelliger. We leren elkaar echt een beetje kennen. De verhalen beïnvloeden elkaar, er komt meer en meer dialoog op gang. Ze voelen zich gezien, door mij en door elkaar.

"Hoe was de sessie geweest? Wat is er blijven hangen of heeft je geraakt?", vraag ik op het einde.

"Dat we zo verschillend zijn en toch dezelfde interesses hebben. Dat voelt wel verbindend."

"Ik dacht echt dat het vreselijk ging zijn, zoals in de films. Zo allemaal depressief bij elkaar zitten en nog depressiever vertrekken. Maar zo was het helemaal niet. Ik zie het wel meer zitten om ook andere groepen te doen."

"In vorige groepen die ik deed was ik altijd de enige jongere tussen de volwassenen. Ik voelde me dan toch altijd een buitenstaander. Vandaag voelde ik me echt deel van de groep, dat was fijn."

Ik laat ze vertrekken uit het lokaal om te betalen in de gang.

Ik zie door het raam twee van hen babbelend wegwandelen op straat.

Maatschappelijk werk - Naomi en Milan

Sparkling moments

Na een recent overleg bij jullie koppel ik graag terug wat de begeleidster hierover vandaag op team bracht:

“Het was een heel fijn gesprek waar in dialoog met iedereen besproken is wie er wat zou opnemen en hoe de samenwerking tussen onze dienst, jullie dienst en het gezin (en consulent) er gaat uitzien. Alle afspraken werden genoteerd en zijn door jullie, in een zowel voor ons als voor het gezin zeer overzichtelijk en duidelijk verslagje, aan iedereen bezorgd.”

Ze gaf ook aan dat ze merkte dat er op een andere manier omgegaan werd met de vooraf ingevulde vragenlijsten waardoor het gezin niet heel het verhaal opnieuw moest doen.

Vanuit dit vertrouwen en geloof in het gezin en in elkaar zijn we er dan ook van overtuigd dat we samen dit gezin (en in de toekomst zeker ook nog andere gezinnen) alle kansen kunnen geven om tot verbinding, groei en ontwikkeling te komen.

feedback van een partnerorganisatie

mama is auteur van het kunstwerk hiernaast

Boostcamps

De trainingen zijn leuk om te geven omdat de leerlingen doorgaans ​erg enthousiast reageren. Het programma is inhoudelijk duidelijk ​uitgewerkt, goed opgebouwd en afwisselend qua methodieken. ​Het klasmanagement kan al wel eens een uitdaging zijn.

De leerkrachten vertelden over de relevantie van het programma: ​veel kinderen ervaren immers heel wat druk en stress, of leggen ​zichzelf die op.

Ik vind het straf én waardevol dat kinderen via dit programma al op ​jonge leeftijd handvaten krijgen om met stress en emoties om te ​gaan.

Jong geleerd is oud gedaan, toch?

Eliane Koning - vormingswerker scholenproject Boostcamp

Ouderenproject Antwerpen

levensfase met ingrijpende kantelmomenten en verlieservaringen

De ouderen die aangemeld worden binnen het project hebben vaak geen eerdere psychologische hulp ontvangen. Op ​oudere leeftijd is 'goed functioneren' steeds minder vanzelfsprekend. Met ouder worden steken leeftijdsspecifieke ​aspecten de kop op. De kwetsbaarheid neemt toe en er is een grotere kans op ingrijpende kantelmomenten en ​verlieservaringen zoals het verlies van sociale contacten, moeilijker lichamelijk functioneren met bijbehorende ​ziektebeelden of moeilijker psychisch functioneren bv. cognitieve mogelijkheden die verminderen. ​Aanpassingsmogelijkheden en mentale draagkracht komen onder druk te staan. Toch wordt aan deze veranderingen ​niet altijd veel aandacht besteed. Helaas staan ouderen er dikwijls alleen voor en komen ze in tegenstelling tot de ​jongere generatie niet tot bij de gepaste hulpverlening.

taboe

“Er is een taboe rond psychische hulpverlening bij ouderen waardoor ze zich niet gaan aanmelden als ze niet 'ziek ​genoeg' zijn. Ook hebben de vorige generaties algemeen minder een focus op gevoelens en zijn ze minder gewend om ​erover te spreken. Dat voelt dan voor hen onwennig en soms zelfs onveilig aan. We zien dat ouderen eerder ​medicamenteuze ondersteuning zoeken en/of krijgen en dat de psychotherapeutische hulp dikwijls achterwege blijft. ​Het is dus belangrijk om tijd te nemen om een vertrouwensrelatie op te bouwen en het tempo van de oudere zelf te ​volgen.”

drempels verlagen

“De meerwaarde van het project ligt in het extra verlagen van de drempel voor ouderen. We doen dit door hulpverleners ​aan te spreken die ouderen naar ons kunnen doorverwijzen, door gesprekken aan huis te laten plaatsvinden indien ​nodig, door geen al te lange wachtlijsten te hebben en door een gratis aanbod te voorzien.”

“Ik werk met en voor een doelgroep die een rijk gevulde rugzak vol levenservaringen met zich meedraagt en baat kan ​hebben bij het spreken over specifieke thema's. Vaak kan ik met een paar gesprekken hen een comfortabelere en ​gelukkigere oude dag schenken. Ik ervaar dat ik bij kan dragen aan het welzijn van de ouderen. Het is erg dankbaar ​werk dat me veel voldoening en trots geeft.”

Maïté De vocht - ouderenpsycholoog Ouderenproject Antwerpen